top of page

De Roedel van Den Treek in November

  • lars Plooyer
  • 10 nov
  • 3 minuten om te lezen

(Onderstaande is ook nog van wat krabbels van vanmiddag op die bank boven op de heuvel in Den Treek. Het Vogelwater ben ik in het verleden enkele keren geweest}

Het is november in Den Treek-Henschoten. De bomen laten hun gouden en rode bladeren vallen, die zacht neerdwarrelen op het mos en de heide. Over het Vogelwater glanst een dun laagje rijp, dat fonkelt in het schemerlicht als duizenden kleine sterren. Een dunne mist kronkelt tussen de dennen, en alles voelt stil en zacht, alsof het bos adem houdt.


Hier leeft een wolvenfamilie. De vader heet Bram, groot en wijs, met een vacht die glanst als zilver in het maanlicht. Aan zijn zijde loopt Eva, zijn levenslange metgezel, scherpzinnig en zorgzaam. Samen zorgen ze voor hun drie welpen Luna, Raf en Milo

De welpen spelen in de gevallen herfstbladeren, rollen door het zachte mos en proberen vallende eikels te vangen. Ze luisteren aandachtig naar de verhalen van hun ouders over de sterren, de wind en de geheimen van het bos.


Hier en daar groeit een lichtgevende paddenstoel, die zachtjes glanst en het pad verlicht voor wie goed kijkt. Nachtvlinders fladderen door de mist, hun vleugels glinsterend in het maanlicht.


Elke avond, wanneer de mist laag hangt en de maan boven het glinsterende Vogelwater rijst, verzamelt de familie zich. Bram tilt zijn kop en huilt, een lange, zachte toon die door de mist en over het water glijdt. Eva en de welpen voegen zich bij hem, hun stemmen samengesmolten tot een lied van verbondenheid en warmte.

De wolven zijn voorzichtig en vermijden confrontatie. Wanneer een vos hun pad kruist of een ree langsloopt, wijkt Bram rustig uit.


“Vecht niet om te heersen,” zegt hij tegen de welpen. “Wij leven samen, dat is sterker dan tanden.”


Het Nachtavontuur

Op een nacht, terwijl de mist over het Vogelwater glijdt en de sterren fonkelen in het water, zien Luna, Raf en Milo iets magisch: een zwerm nachtvlinders die rond de lichtgevende paddenstoelen dansen. Hun vleugels schitteren als kleine vuurvliegjes, en een zachte glans valt op het mos.


Nieuwsgierig sluipen de welpen voorzichtig tussen de bomen, hun ogen groot van verwondering. Ze volgen de vlinders die een kronkelig pad over de heide maken, langs rijp op de takken en vallende eikels. Soms springen ze voorzichtig over een tak of rollen door een hoop bladeren, giechelend van plezier.


Het pad leidt hen tot een kleine open plek bij de oever van het Vogelwater. De maan weerspiegelt in het stille water, en de lichtgevende paddenstoelen vormen een zacht, sprookjesachtig licht. De nachtvlinders fladderen boven het water en lijken te dansen op het maanlicht. De welpen blijven even zitten, ademloos van verwondering, en voelen zich één met het bos.

Bram en Eva komen zachtjes aangelopen, hun ogen glanzend van trots.


“Zie je, kleintjes,” zegt Eva, “het bos is vol magie, maar altijd veilig zolang we elkaar volgen en goed opletten.”

ree

Het Geheime Boslicht

Plotseling ontdekken de welpen iets wonderlijks: een klein cirkeltje van lichtgevende paddenstoelen, groter dan alle anderen, waarin de nachtvlinders steeds weer samenkomen. Wanneer Luna, Raf en Milo erin stappen, voelen ze een warme tinteling in hun poten en rug — alsof het bos hen zachtjes begroet.


Bram glimlacht: “Dit is het Geheime Boslicht. Het verschijnt alleen in november, en alleen voor wie zuiver van hart is en vreedzaam leeft. Het is ons geheim, en nu zijn jullie het ook. Bewaar het goed, want het herinnert ons eraan dat het bos liefdevol en magisch is, zolang we elkaar beschermen en verbinden.”


De welpen springen op van blijdschap, en de nachtvlinders dansen hoger dan ooit. De sterren weerspiegelen in het Vogelwater, en de mist glinstert als zilver. Die nacht huilt de roedel zacht, hun gehuil mengt zich met de wind en met het geheime licht van het bos.


En wie in november stil wandelt tussen de glinsterende heide, rijp op de takken en vallende eikels onder de voeten, kan het nog horen — een echo van Bram, Eva, Luna, Raf en Milo.


De wolven van Den Treek, die liever verbinden dan vechten, en die het Geheime Boslicht kennen.


Opmerkingen


bottom of page